Jak zastąpić folię spożywczą, żeby unikać plastiku, a przy tym nie rezygnować z wygody? O owijkach Bee’s Wrap pisałam tutaj i po kilku miesiącach nadal uważam je za fantastyczne rozwiązanie o bardzo wysokiej jakości. Pech chciał, że straciliśmy najfajniejszą owijkę z guzikiem i postanowiłam, że zrobię taką sama.

Niestety, pewnego dnia nasz starszy syn wrócił ze szkoły bez ulubionej owijki, w której dostawał kanapkę. Prawdopodobnie zostawił ją na stoliku w świetlicy, a osoba sprzątająca potraktowała ją jak śmieć. Nie udało nam się jej znaleźć, więc postanowiłam zrobić owijkę sama.

Trzy metody 

Główny przepis na chusteczkę pokrytą woskiem pszczelim znajdziecie u Julii na blogu Na Nowo Śmieci. Sama spróbowałam trzech metod, głównie z ciekawości, czy da się osiągnąć efekt Bee’s Wrapa.

Przygotowanie materiału

Na owijki przeznaczyłam ścinki materiałów, które zalegały mi w szafie – po uprzednim upraniu wycięłam nożycami w ząbki prostokąty o wymiarach, które uznałam za wygodne. Dzięki ząbkowaniu materiał się nie siepie (to nie musi zadziałać w każdym wypadku).

Materiał to 100% bawełna, bez dodatku elastanu itp.

Do powleczenia materiału użyłam wosku pszczelego roztopionego w kąpieli wodnej i zmieszanego z olejkiem jojoba (proporcje na oko, myślę, że wosk:olejek 10:1). Wosk kupiłam przez OLX już jakiś czas temu, wykorzystałam zapasy.

Metoda 1. Kąpiel wodna i malowanie pędzlem

Ta metoda spodobała mi się najbardziej głównie dlatego, że nie wymaga użycia prądu.

W kąpieli wodnej roztopiłam wosk pszczeli z olejkiem jojoba. Na blacie rozłożyłam papier do pieczenia (idealnie zabezpiecza przed przesiąkaniem wosku), a na nim ułożyłam materiał.

Sztuka polega na szybkim pokryciu materiału rozpuszczonym woskiem – użyłam do tego świetnego pędzla (o którym jeszcze napiszę) – ale ja byłam za wolna! Wosk stygnie niemal natychmiast. Trzeba mieć wprawę, żeby rozprowadzić go równomiernie, w dodatku po obu stronach tkaniny. Niemniej jednak była to wspaniała zabawa i czuję, że kolejną owijkę zacznę robić znowu od tej metody.

Zrobiłam w ten sposób dwie owijki i do jednej z nich przyszyłam guzik. Długa nitka służy do zawijania wokół guzika, dzięki czemu możemy otrzymać elegancką paczuszkę.

Moja rada: jeśli wybierzesz tę metodę, trzymaj materiał blisko garnka z rozpuszczonym woskiem, pokrywaj niewielkie fragmenty tkaniny na raz, nie przesadzaj z ilością wosku.

Metoda 2. Piekarnik

Ta metoda posłużyła mi do regeneracji owijki po tym, jak wosk (którego użyłam za dużo) zaczął się kruszyć. Wystarczy nagrzać piekarnik do 100°C, na blasze (i na papierze do pieczenia) położyć tkaninę i poczekać kilka chwil. Wosk topi się  temperaturze 70°C, więc nie wymaga to dużo czasu ani prądu.

Niektórzy wykorzystują metodę z piekarnikiem do przygotowania owijek od początku do końca. Rozpuszczają wosk na blasze, zanurzają w nim ściereczkę i wyciągają ją do wyschnięcia. Mnie przeraża wizja czyszczenia wszystkiego z wosku.

Moja rada: Piekarnik jest dobrym sposobem na odświeżenie owijek, ale nie próbowałabym robić ich tą metodą od początku.

Metoda 3. Żelazko

Tę właśnie metodę zastosowała Julia i rzeczywiście, wydaje się bardzo skuteczna i najszybsza, natomiast zniechęca mnie ryzyko pobrudzenia żelazka (ja pobrudziłam).

Użyłam żelazka do ponownej rewitalizacji moich owijek: zawinęłam je w papier do pieczenia (wciąż ten sam) i potraktowałam żelazkiem. Dzięki temu mam wrażenie, że wosk lepiej złączył się z tkaniną i mogłam usunąć jego nadmiar poprzez dociśnięcie materiału – wosk wypłynął po bokach.

Moja rada: uważajcie z ilością wosku i szczelnością papieru do pieczenia. Mój papier był szczelny, ale wosk i tak wydostał się bokami, pobrudził żelazko i deskę do prasowania.

Podsumowując

Wszystkie metody uważam za wartościowe, choć malowanie pędzlem przemawia do mnie najlepiej. Także dlatego że w kąpiel wodnej najłatwiej uzyskać pożądaną mieszankę olejku i wosku (w oryginalnym przepisie jest jeszcze żywica i kto wie, może kiedyś spróbuję ją dołączyć).

Następną owijkę wykonam metodą łączoną: pomaluję, a niedoskonałości usunę żelazkiem.

Czy owijką da się zastąpić folię spożywczą

Zdecydowanie tak! Niezależnie od tego, czy wybierzecie gotowe produkty jak Bee’s Wax albo woskowijki dostępne np. w sklepie Bez Pudła we Wrocławiu, czy zrobicie je sami, naprawdę możecie zrezygnować z używania folii spożywczej.

Wystarczy odrobina ciepła ludzkich rąk, aby ogrzać wosk i sprawić, aby stał się lepiący jak folia. Dzięki temu można nim owinąć szklankę, słoik, miskę i zasłonić szczelnie jedzenie. Można też zapakować kanapkę do pracy albo szkoły, co praktykujemy od kilku miesięcy, tylko trzeba wyczulić dziecko, aby jej pilnowało.

Nic się nie zmarnowało

Aha, z resztek wosku pszczelego zmieszanego z olejkiem jojoba zrobiłam na szybko krem na podstawie przepisu, który bardzo lubię.