Worek na chleb, który pojawił się w naszym domu, jest efektem moich ostatnich przemyśleń na temat śmieci. Po konferencji Zero Waste (tu relacja) postanowiłam, że będzie dobrze oczyścić dom z nadmiaru rzeczy i nie przynosić nowych z zewnątrz. Bezpośrednią zachętą do uszycia worka na chleb był wpis Julii na jej blogu Na Nowo Śmieci (link), i za tę motywację bardzo Julii dziękuję!

Choć sama nie jem pieczywa od bardzo dawna, codziennie kupuję chleby i grahamki dla swojej rodziny. Codziennie przychodzę do domu z foliową torebką, która zazwyczaj ląduje w miejscu na czyste plastikowe torebki. Postanowiłam to ograniczyć. Mój mąż uważa, że będzie nam trudno bez zapasu reklamówek, ale ja sądzę, że mamy ich za dużo i za bardzo się do nich przyzwyczailiśmy.

Tak więc dziś idę do naszej piekarni z workiem na chleb. 

Worek na chleb, a najlepiej dwa worki

Jeśli chcemy rzeczywiście przestawić się na nieśmieciowe kupowanie pieczywa, powinniśmy sprawić sobie dwa worki – jeden domowy, jeden zakupowy. Ci, którzy pieką własne chleby, być może zadowolą się jednym, do przechowywania.

Warto pamiętać, że do samego przechowywania chleba wystarczy też lniana ściereczka, którą owiniemy pieczywo. Do zakupów przyda się jednak coś wygodniejszego.

Jeśli chcecie zobaczyć, jak uszyć woreczek w najprostszy sposób, bez użycia maszyny do szycia, zajrzyjcie na blog Na Nowo Śmieci. Ja użyłam maszyny (pożyczonej dawno temu od szwagierki). Materiał wzięłam z resztek – jest to mieszanina lnu i bawełny. Natomiast do nałożenia wzoru użyłam wyciętego szablonu, farby akrylowej i wałka.

Autorem rysunku, wg którego powstał szablon, jest nasz siedmioletni syn.

Mój worek na chleb

Uznałam, że worek na chleb na pewno nie może być za mały, bo stałby się bezużyteczny. Oceniłam, że bezpieczną wielkością będzie rozmiar A3 i mniej więcej tak skroiłam materiał, aby miał wielkość A2 (po złożeniu – A3).

Zaprasowałam tunel na sznurek – podwójnie zawinęłam materiał wzdłuż dłuższego boku, aby się nie siepał.

Zawinęłam też do wewnątrz brzeg materiału na końcach tunelu. Przyszyłam tunel na maszynie.

Wybrałam niebieską nitkę, żeby kontrastowała z jasną tkaniną.

Jak widać, brzegi wylotów tunelu są zawinięte do wewnątrz.

Złożyłam materiał na pół wzdłuż krótszego boku, lewą stroną przyszłego worka do góry. Zszyłam dno i bok worka, oczywiście do linii tunelu. Ponieważ przy tunelach materiał był zawinięty, nieco inaczej się układał.

Odwróciłam worek na prawą stronę i ponownie zszyłam dno i bok, żeby jak najlepiej zabezpieczyć worek przed siepaniem się i pruciem.

Pozostaje tylko przeciągnąć sznurek przez tunel. Taki worek jest już gotowy do użycia. Choć nie, jeszcze chwila!

Ponieważ w dawniejszych czasach zajmowaliśmy się z moim mężem ręcznym malowaniem szablonów na koszulkach, mamy w domu cały sprzęt do wycinania i malowania.

Przerysowałam kontury rysunku naszego syna na sztywną folię (z takiej sztywniejszej koszulki na dokumenty) i wycięliśmy szablon. Następnie ja i mąż namalowaliśmy szablon na przygotowanej tkaninie (z podłożonym zabezpieczeniem pod warstwą materiału), a po wyschnięciu farby – utrwaliliśmy ją gorącym żelazkiem (prasowanie przez tkaninę).

Teraz nasz worek na chleb naprawdę jest gotowy!

Nie myślcie, że poświęciłam dużo czasu na szycie – dzięki maszynie woreczek uszyłam w jeden wieczór, a pomalowałam go następnego dnia.

A jak Wy przechowujecie pieczywo?