Wakacje z alergikami: Sycylia

W połowie września 2014 r. poleciałam z synami i mamą na tydzień na Sycylię. Przygotowałyśmy wyjazd pod kątem moich chłopców, nie licząc szczególnie na własny wypoczynek – wiadomo, jak to bywa, gdy pod opieką ma się pięciolatka i niemal dwulatka.

Wyjazd z alergikami to zawsze duże wyzwanie, zwłaszcza że mimo naszych starań i jasno sprecyzowanych pytań biuro podróży (Itaka) nie było w stanie dostarczyć nam konkretniejszych informacji na temat hotelu czy wyżywienia. (Nie mam pretensji do biura podróży, akceptuję fakt, że nasze potrzeby są odbierane jako nadprogramowe, podczas gdy nie płacimy dodatkowo za żadne udogodnienia).

Intuicja, doświadczenia z poprzednich podróży, internet i przewidywanie różnych sytuacji pomogły nam w przeprowadzeniu akcji „wyjazd z alergikami za granicę” w sposób niemal wzorowy. Oczywiście, nie wszystko dało się zaplanować.

Tym, którzy potrzebują bardzo konkretnych wskazówek, polecam wpis Mamy Alergika na temat wakacji.

Sycylia: wybór celu podróży i pory roku

Na Sycylii byłyśmy już trzy lata wcześniej, z moim starszym (wówczas jedynym) synem. Poznałyśmy południowo-wschodnią część wyspy (okolice Taorminy) i bardzo nam się podobało. Wtedy nie był to jednak wyjazd z alergikiem, który cierpi na sezonową astmę i nie może jeść połowy rzeczy. Mieszkałyśmy w bungalowie, był maj, wszystko kwitło.

Tym razem wybrałyśmy północ Sycylii, bliżej Palermo. Późne lato to czas, kiedy szanse na pylenie są niewielkie. Trawa była właściwie wypalona przez słońce. Największe zagrożenie dla alergików wziewnych, gdy chodzi o wrzesień, to oczywiście roztocza i grzyby. Stąd duża waga przyłożona do wyboru hotelu: jeśli jedziemy z dziećmi do krajów południowych, nie należy brać niższej kategorii niż cztery gwiazdki. Standard pokoju (alergikom odradzam bungalowy) ma bardzo duże znaczenie, podobnie codzienne sprzątanie, wymiana ręczników na życzenie, sprawna klimatyzacja (czasem trzeba jej użyć, musi być odgrzybiona). W pokoju nie powinno być nic zbędnego, co gromadzi kurz i uczula (poduszki z pierzem itp.). W południowych hotelach nie ma raczej dywanów i tym podobnych magazynów kurzu (u nas niestety były zasłony).

Dodatkowo ważnym udogodnieniem jest lodówka w pokoju, umożliwiająca zrobienie zapasów.

Zależało nam na połączeniu dobrego klimatu, ciepłego morza, smacznego jedzenia i możliwości zwiedzania. Dodatkowo Włosi słyną z tego, że bardzo lubią małe dzieci (potwierdzam!).

W maju woda w Morzu Śródziemnym była jeszcze zimna, tymczasem we wrześniu kąpaliśmy się przy każdej okazji. O samej wodzie piszę dalej.

Sycylia: podróż – samolot

W wypadku dzieci uważam, że im krótsza podróż, tym lepiej.

Gdy wybieramy się gdzieś dalej, decyzja o najbardziej ekologicznym środku transportu musi być rozważona na równi z innymi przesłankami. Wcale nie uważam, że samolot jest najzdrowszy (w dniu wyjazdu starszy syn był trochę zakatarzony i źle się czuł podczas lotu, młodszy skupił się na maminym cycu). Klimatyzacja prawdopodobnie była zagrzybiona (J. pokasływał lekko przez cały czas), jednak lot trwał tylko 2 h 20 min. Celowo wybrałyśmy hotel blisko lotniska, żeby ograniczyć czas transferu do hotelu.

Do bagażu podręcznego spakowałam lekarstwo wziewne na nagły atak kaszlu oraz zaświadczenie od alergologa, że J. może potrzebować inhalacji podczas podróży samolotem. Na szczęście nikt nas o to nie pytał, a lek okazał się zbędny. Do bagażu głównego wzięłam oczywiście inne leki na alergie, ale tylko miejscowe – krople do nosa i do oczu. Używałam ich prewencyjnie. Do apteczki włożyłam także stałe suplementy diety: probiotyk i olej z wiesiołka.

Podczas podróży samolotem na pewno ważne jest picie wody niegazowanej. W kabinie wilgotność powietrza jest bardzo niska, co sprzyja złemu samopoczuciu, a także nie służy naszej cerze (co dopiero mówić o osobach z AZS). Do bidonów chłopców (0,6 l) wlałam przegotowaną wodę – nikt podczas kontroli na lotnisku nie robił uwag, że to za dużo itp. Dzieci na szczęście mają fory.

Sycylia: jedzenie

Z pożywieniem miałam duży zgryz, do końca nie wiedziałam, jak będą wyglądały posiłki. Miałyśmy wykupione śniadania i kolacje, wszystko w formie szwedzkiego stołu. Według katalogu hotel zapewniał różne rodzaje diet, w praktyce oznaczało to szukanie wśród tac, półmisków i podgrzewanych pojemników dań odpowiadających naszym wymaganiom. Niektóre potrawy były opisane, czasem bardzo lakonicznie („ryba dnia”).

Ponieważ od dawna nie jem glutenu, a na niektóre pokarmy jestem uczulona, skomponowanie posiłku bywało pracochłonne. Stawiałam na warzywa, jajka oraz owoce. Menu było codziennie podobne, na szczęście poza makaronem i daniami z zapiekanym serem były do wyboru różne mięsa, sałatki, warzywa gotowane.

Chłopcy jedli głównie jedzenie przywiezione z domu – chleb na zakwasie, masło kokosowe (czyli olej kokosowy), pieczony schab, humus. Upiekłam też zapas batonów owsianych. Ze stołówki synkowie dostawali warzywa i owoce, czasem kawałek mięsa – jeśli było dobrze opisane. Owoce jedli niezwykle chętnie – pomarańcze, grejpfruty i arbuzy znikały w ich buziach błyskawicznie. Choć podejrzewam, że były to owoce z importu, nie mieli żadnych problemów skórnych. Na stołówce pojawiały się także suszone daktyle (bardzo energetyczna przekąska, niezwykle praktyczna w ciepłych krajach: zajmuje mało miejsca np. w plecaku, a daje dużo siły).

Na obiad dzieci jadły głównie czyste makarony, czasem mięso – zamawiane w restauracjach. Nie było to specjalnie odżywcze pożywienie, ale wyszłam z założenia, że przez tydzień mogę odpuścić chłopcom bardzo zdrowe obiady. Wszystko oczywiście w ramach ich diety.

Moje obiady składały się z sałatek warzywnych, czasem z dodatkiem tuńczyka. Nie sądziłam, że tak bardzo będę tęsknić za kaszą jaglaną!

Przez cały pobyt szukałam specjałów wykonanych z karobu – w końcu szarańczyn to drzewo, które rośnie w basenie Morza Śródziemnego. Do moich najciekawszych odkryć należy czekolada bez cukru, kakaowo-karobowa (ma tylko te dwa składniki).

Sycylia: woda

Jak wiadomo, Sycylia jest wyspą, a jak często bywa na wyspach Morza Śródziemnego, w kranach płynie odsalana woda morska. Jest niezbyt smaczna (gotowałyśmy raczej wodę kupowaną w butelkach), natomiast jak się okazało, ma rewelacyjne działanie dla naszej skóry. W ciągu dwóch dni mycia się w takiej wodzie zobaczyłam i poczułam, jak moja cera staje się gładka, skóra przyjemnie elastyczna. Efekty zauważyłam głównie na twarzy (mam cerę mieszaną).

Moi mali atopicy korzystali także z kąpieli w morzu. Morze Śródziemne, znacznie bardziej słone od Bałtyku (i o wiele czystsze, przynajmniej tam, gdzie byliśmy) zadziałało na ich skórę lepiej od balsamów nawilżających. Wrażliwi synkowie, reagujący wypryskami i AZS na każdy błąd dietetyczny, do ostatniego dnia nie mieli żadnych problemów ze skórą (ostatniego dnia coś ich jednak uczuliło, pojawiły się zmiany w zgięciu łokcia).

W środku pobytu starszego synka i mnie poparzyły meduzy (w palce u stóp). Ponieważ bąbli było tylko kilka, poczekaliśmy, aż same znikną. Kilka godzin wystarczyło, żeby ślady jak po pokrzywie przestały dokuczać. Domyślam się jednak, że są osoby, którym takie spotkanie z jamochłonami może zaszkodzić i trzeba mieć to na uwadze, gdy wchodzi się do zagranicznego morza. Warto mieć także ze sobą buteleczkę z octem na wypadek bardziej dolegliwych oparzeń.

Pewne rozczarowanie to plaże – jeśli ktoś spodziewa się piaseczku jak nad Bałtykiem, będzie zawiedziony. Biura turystyczne zalecają nawet kąpiel w specjalnych butach chroniących przed nabrzeżnymi kamieniami (być może niektórzy mogą mieć z tym problem).

Sycylia: słońce

To drugi czynnik bardzo przyjazny moim małym atopikom. Oczywiście, gdy wychodziliśmy na plażę i chłopcy biegali na golasa lub prawie na golasa, smarowałam ich kremem z wysokim filtrem. Nie używałam jednak żadnych kremów ochronnych podczas zwykłych spacerów czy zwiedzania. Obowiązkowe były oczywiście czapki na głowach, również w morzu.

Sycylia: powietrze

W zależności od pory roku na Sycylii może wiać nieprzyjemny wiatr z Afryki – sirocco, który niesie ze sobą piasek z Sahary. Zazwyczaj dzieje się to wiosną, wówczas alergicy mogą odczuwać dyskomfort. Powietrze w nadmorskich miejscowościach zazwyczaj bywa jednak przyjazne astmatykom.

Warto przed wyjazdem upewnić się, czy w wybranej okolicy nie znajdują się jakieś fabryki itp., które zanieczyszczają okolicę dymem.

Podczas naszego pobytu miał miejsce przykry, ale nieprzewidywalny incydent – ktoś podpalił roślinność na wzgórzu sąsiadującym z hotelem. Pożar gaszono cały dzień, teren hotelu był zakryty dymem, nie dało się wyjść bez łzawienia oczu i kasłania. Można było siedzieć w klimatyzowanym pokoju lub uciec – wybraliśmy całodzienny wypad do pobliskiego Cefalu.

Sycylia: zwiedzanie

Sycylia jest piękna i różnorodna, dzięki czemu każdy znajdzie na niej coś dla siebie. Trzy lata temu byłam na Etnie i szczerze polecam taką wycieczkę (raczej bez małych dzieci). Morze, góry, wulkany, urocze miasteczka w zatoczkach, piękne budowle mające po kilkaset lat, wszechobecne kościoły, pozostałości po meczetach, szalone trójkołowce i skutery – to wszystko tworzy piękny, bardzo włoski krajobraz.

Moje dzieci lubią, kiedy coś się dzieje, więc zwiedzałyśmy w miarę możliwości, co się dało, głównie na własną rękę. Oczywiście, z alergikami trzeba bardzo uważać, zwłaszcza gdy nie zna się języka, a chce się coś zjeść na mieście.

Trzeba też być gotowym do dostosowania się do dzieci („Mam już dosyć tych kościołów”). Warto mieć pod ręką przekąski (jak wspomniane daktyle czy inne owoce) i oczywiście koniecznie wodę ze sprawdzonego źródła, najlepiej przegotowaną lub butelkową.

Tylko jedno miejsce sprawiło nam kłopot – był to ogród botaniczny w Palermo. Piękne miejsce pełne oryginalnych roślin, przez które przebiegałam z chłopcami, żeby uciec od komarów. Niestety, zbyt dużo wilgoci i cienia sprawiło, że alergikom było ciężko wytrzymać duszną i parną atmosferę, a szkoda.

Podsumowując…

Nie trzeba się bać wakacji za granicą z alergikiem, choć częściowo jest to loteria, co zastaniemy w danym miejscu. Od nas zależy, ile rzeczy przewidzimy, co ze sobą zabierzemy.

Dobrze wybierać miejsca sprawdzone, pytać, czytać opinie w internecie, samemu dzwonić do hoteli itp. Im wyższy standard, tym większe prawdopodobieństwo, że obsługa hotelu pójdzie nam na rękę. Zawsze pozostaje problem w postaci jedzenia – jeśli nie wynajmujemy apartamentu, musimy zdać się na to, co w ofercie ma dana kuchnia. To także warto sprawdzić przed wyjazdem, podobnie jak odległość do najbliższego supermarketu.

Ciao!